OP DE TOM TOM VAN FRANS VERA LANGS DE KADAVERS IN DE OOSTVAARDERSPLASSEN.
NIEMAND WEET WAT NATUUR EIGENLIJK IS. EN DAT IS JUIST GECONCLUDEERD.
Ook Frans Vera weet dat niet. De peetvader van het hongerabattoir de Oostvaardersplassen waar jaarlijks duizenden dieren die er gevangen worden gehouden aan een tergende hongerdood worden uitgeleverd wordt bevestigd door verschillende organisaties. De KNMvD van dierenartsen, Vereniging Het Edelhert, de Stichting Welzijn Grote Grazers en nog veel anderen.
Frans Vera heeft decennialang als ware hij God zelve mogen knutselen aan iets waarvan ook hij niet wist wat het eigenlijk is en waar het toe zal leiden. En zoals het nu na tientallen jaren blijkt, tot onnoemelijk veel dierenleed.
Het is merkwaardig te noemen dat juist de strijders voor dierenrechten het hongerabattoir Oostvaardersplassen zo bejubelen, hoewel ze evenals Frans Vera niet weten wat natuur eigenlijk is. Maar blindelings op de Tom Tom van Frans Vera mee gekoerst zijn langs velden vol kadavers naar
De realiteit in aanmerking nemend, hetgeen impliceert dat een stuk afgerasterd Nederland eruit ziet als de Sahel in droogtetijd, valt onmogelijk te beweren dat Frans Vera en de strijders voor dierenrechten het ideaalbeeld van de natuur nastreven. Wie niet weet wat de natuur eigenlijk is kan die ook niet nastreven.
Met de noodzakelijke vraag of het overbevolkte Nederland wel zo geschikt is om natuurpolitiek te bedrijven.Wie de woningbehoefte door massa-immigratie aanmoedigt bereikt hoogstens dat de groene ruimte inboet ten gunste van urbanisatie.
Het Natura 2000 project vanuit Brussel probeert hier uitkomst te bieden, maar het is nog maar de vraag of het een kans van slagen heeft.
Het begrip "natuur" in Nederland is een gekunsteld beeld dat niemand ooit in levende lijve heeft kunnen aanschouwen. Er werden in de periode dat de aarde slechts door dieren en planten bewoond werd, geen filmopnamen gemaakt op de plek waar nu ons land gesitueerd is.
Er waren geen biologen die nauwkeurig voor het nageslacht notuleerden wat ze in de oertijd als flora en fauna aantroffen, zodat op grond van Frans Vera de natuur zou kunnen reconstrueren.
De hoogleraar prehistorie van de Universiteit Leiden, Louwe Kooijmans, trapt het ideaalbeeld van Frans Vera dan ook resoluut omver: Edelherten, runderen en paarden zijn en blijven van de mens afhankelijke huisdieren, die niet meer zomaar even verwilderen en niet zijn opgewassen tegen de schrale winterse condities. Zonder voer en beschutting redden ze het niet. Het is een verkeerde combinatie van landschap en dier.
het beeld van Frans Vera van de natuur is dus niets anders dan een maniérisme waarmee hij de mensheid bedot en er levenslang een beroep aan heeft overgehouden het is een ideologie geworden zoals het marxisme er ook een is. En ook die is ooit als nobel ontvangen, maar heeft slechts tot onnoemlijk groot aantal slachtoffers geleid.
De oud-hoogleraar Dier en recht, Dirk Boon, stelt hierover: men creéert hier bewust hulpbehoevende dieren, maar steekt geen poot uit. Dat is naar mijn mening pedant en Elke Nederlander heeft 2000 vierkante meter tot zijn beschikking, dat is nog geen half voetbalveld. En daar leven we met zeventien miljoen mensen op en meer dan 200 miljoen gehouden dieren. En die natuur moet er ook nog ingepropt worden. Dat wil niet.
Als Frans Vera oprecht zou zijn zou hij stellen dat hij slechts experimenteert met levende wezens die in gevangenschap gehouden worden en dat het eindresultaat ervan nog volstrekt onbekend is. En dat hij en zijn geloofsgenoten zich als God gedragen, die bepalen wanneer het moreel aanvaardbaar is dat een dier zonder enig aanwijsbaar doel een lijdensweg ondergaat.
Bij het motto "het doel heiligt alle middelen" zou je nog geneigd kunnen zijn achter je oor te krabben, maar als er geen doel is omdat niemand weet wat natuur eigenlijk is, zijn de middelen die deze God hanteert slechts gruwelijk te noemen.
Voor zo een God zou je geen kerk willen bezoeken maar eerder een beeldenstorm organiseren om deze farizeeér uit zijn heiligdommen te jagen.
Een deel van deze tekst is geschreven door een mij onbekend auteur. Mocht hij/zij zich bekend willen maken bij mij dan zet ik alsnog zijn/haar naam erbij.
Yvonne Bierman
Voorzitter SWGG www.stichtingwelzijngrotegrazers.nl
NIEMAND WEET WAT NATUUR EIGENLIJK IS. EN DAT IS JUIST GECONCLUDEERD.
Ook Frans Vera weet dat niet. De peetvader van het hongerabattoir de Oostvaardersplassen waar jaarlijks duizenden dieren die er gevangen worden gehouden aan een tergende hongerdood worden uitgeleverd wordt bevestigd door verschillende organisaties. De KNMvD van dierenartsen, Vereniging Het Edelhert, de Stichting Welzijn Grote Grazers en nog veel anderen.
Frans Vera heeft decennialang als ware hij God zelve mogen knutselen aan iets waarvan ook hij niet wist wat het eigenlijk is en waar het toe zal leiden. En zoals het nu na tientallen jaren blijkt, tot onnoemelijk veel dierenleed.
Het is merkwaardig te noemen dat juist de strijders voor dierenrechten het hongerabattoir Oostvaardersplassen zo bejubelen, hoewel ze evenals Frans Vera niet weten wat natuur eigenlijk is. Maar blindelings op de Tom Tom van Frans Vera mee gekoerst zijn langs velden vol kadavers naar
De realiteit in aanmerking nemend, hetgeen impliceert dat een stuk afgerasterd Nederland eruit ziet als de Sahel in droogtetijd, valt onmogelijk te beweren dat Frans Vera en de strijders voor dierenrechten het ideaalbeeld van de natuur nastreven. Wie niet weet wat de natuur eigenlijk is kan die ook niet nastreven.
Met de noodzakelijke vraag of het overbevolkte Nederland wel zo geschikt is om natuurpolitiek te bedrijven.Wie de woningbehoefte door massa-immigratie aanmoedigt bereikt hoogstens dat de groene ruimte inboet ten gunste van urbanisatie.
Het Natura 2000 project vanuit Brussel probeert hier uitkomst te bieden, maar het is nog maar de vraag of het een kans van slagen heeft.
Het begrip "natuur" in Nederland is een gekunsteld beeld dat niemand ooit in levende lijve heeft kunnen aanschouwen. Er werden in de periode dat de aarde slechts door dieren en planten bewoond werd, geen filmopnamen gemaakt op de plek waar nu ons land gesitueerd is.
Er waren geen biologen die nauwkeurig voor het nageslacht notuleerden wat ze in de oertijd als flora en fauna aantroffen, zodat op grond van Frans Vera de natuur zou kunnen reconstrueren.
De hoogleraar prehistorie van de Universiteit Leiden, Louwe Kooijmans, trapt het ideaalbeeld van Frans Vera dan ook resoluut omver: Edelherten, runderen en paarden zijn en blijven van de mens afhankelijke huisdieren, die niet meer zomaar even verwilderen en niet zijn opgewassen tegen de schrale winterse condities. Zonder voer en beschutting redden ze het niet. Het is een verkeerde combinatie van landschap en dier.
het beeld van Frans Vera van de natuur is dus niets anders dan een maniérisme waarmee hij de mensheid bedot en er levenslang een beroep aan heeft overgehouden het is een ideologie geworden zoals het marxisme er ook een is. En ook die is ooit als nobel ontvangen, maar heeft slechts tot onnoemlijk groot aantal slachtoffers geleid.
De oud-hoogleraar Dier en recht, Dirk Boon, stelt hierover: men creéert hier bewust hulpbehoevende dieren, maar steekt geen poot uit. Dat is naar mijn mening pedant en Elke Nederlander heeft 2000 vierkante meter tot zijn beschikking, dat is nog geen half voetbalveld. En daar leven we met zeventien miljoen mensen op en meer dan 200 miljoen gehouden dieren. En die natuur moet er ook nog ingepropt worden. Dat wil niet.
Als Frans Vera oprecht zou zijn zou hij stellen dat hij slechts experimenteert met levende wezens die in gevangenschap gehouden worden en dat het eindresultaat ervan nog volstrekt onbekend is. En dat hij en zijn geloofsgenoten zich als God gedragen, die bepalen wanneer het moreel aanvaardbaar is dat een dier zonder enig aanwijsbaar doel een lijdensweg ondergaat.
Bij het motto "het doel heiligt alle middelen" zou je nog geneigd kunnen zijn achter je oor te krabben, maar als er geen doel is omdat niemand weet wat natuur eigenlijk is, zijn de middelen die deze God hanteert slechts gruwelijk te noemen.
Voor zo een God zou je geen kerk willen bezoeken maar eerder een beeldenstorm organiseren om deze farizeeér uit zijn heiligdommen te jagen.
Een deel van deze tekst is geschreven door een mij onbekend auteur. Mocht hij/zij zich bekend willen maken bij mij dan zet ik alsnog zijn/haar naam erbij.
Yvonne Bierman
Voorzitter SWGG www.stichtingwelzijngrotegrazers.nl

