Op een afgelegen plek in de buurt van het Portugese plaatsje Poceirao wonen Fernanda en Luis, met hun 70 oude, zieke en gehandicapte honden. Zij staan beiden voor onvoorwaardelijke dierenliefde!
Naast de intensieve zorg voor hun eigen oude honden, zetten zij zich met hart en ziel in om ook de vele noodlijdende dieren in hun omgeving een beter leven te geven.
Naast de intensieve zorg voor hun eigen oude honden, zetten zij zich met hart en ziel in om ook de vele noodlijdende dieren in hun omgeving een beter leven te geven.
Luis probeert in zijn schaarse vrije tijd een aantal zwaar vervallen asielen weer enigszins leefbaar te maken, door stevige hondenhokken en schuildaken te timmeren. In de weekenden gaat hij wandelen met de grootste asielhonden, die vanwege een gebrek aan voldoende kennels hun leven moeten slijten aan een zware ketting. Hij probeert deze stakkers nog wat beweging en speelruimte te geven en het is hem twee jaar geleden zelfs gelukt om een groep jonge mensen bereid te vinden om ook af en toe eens met een asielhond te gaan wandelen.
Klik op de fotootjes op deze pagina voor vergroting
Zelfs in het asiel aan de ketting.... (???)
In Portugal leven sowieso enorm veel kettinghonden, ergens ver weg, vergeten op een boerenerf. De stakkers lijden een ongelukkig, eenzaam en volkomen geïsoleerd bestaan, zonder een fatsoenlijk hok of voldoende beschutting tegen regen, wind, kou of felle zon.
Deze honden krijgen meestal geen enkele aandacht of medische zorg van hun eigenaar en ze mogen nog van geluk spreken als ze af en toe wat water en voedsel krijgen toegeschoven. Dit diep verborgen dierenleed in Portugal gaat ook Fernanda bijzonder aan het hart. Zij zijn dan ook vaak samen in de weer om deze arme dieren zoveel mogelijk te helpen.
Door bij hun langs te gaan, hen aandacht te geven en hen stiekem wat bij te voeren. Ze proberen dan vooral ook in gesprek te komen met de eigenaren om hen te motiveren de trieste leefomstandigheden van hun dier te verbeteren. In de meest schrijnende gevallen bieden ze zelfs aan om de honden te kopen, in de wetenschap dat ze de barre omstandigheden anders spoedig niet zullen overleven.
De Portugese overheid weigert helaas om mee te werken. Er wordt geen enkele Euro gespendeerd aan de verbetering van het dierenwelzijn in Portugal, ondanks afspraken in de EU. Gemeentebesturen claimen zelfs dat ze ruim voldoende hebben gedaan door de beruchte dodingsstations een aantal jaren geleden te sluiten.
Maar met de sluiting van deze wrede dodingsstations is het dierenwelzijn in Portugal niet bepaald verbeterd. De overvolle opvangcentra zijn omgedoopt tot dieronvriendelijke overheidsasielen en er sterven daarin nog steeds heel veel honden aan ondervoeding, onbehandelde ziektes en verwondingen.
Alleen in de vele privé asielen worden de dieren met respect behandeld en door betrokken dierenvrienden verzorgd, maar daar is helaas een voortdurend gebrek aan voldoende financiële middelen. Omdat ook deze asielen uitpuilen, moeten nog steeds heel veel zwerfdieren op straat onder erbarmelijke omstandigheden zien te overleven.
Portugal mag dan wel een wet hebben, waarin dierencriminaliteit wordt verboden, er is bijna geen Portugees te vinden die daadwerkelijk de politie belt als hij getuige is van dierenmishandeling.
Daarom is Luis de afgelopen jaren al talloze keren naar plekken gereden waar honden met opzet waren aangereden. Waar onschuldige dieren lagen te sterven door mishandeling, vergiftiging of andersoortig geweld. Al deze arme dieren brengt hij iedere keer opnieuw naar de dierenarts, soms net op tijd, soms net te laat.
Al dit schrijnende dierenleed drukt zwaar op zijn schouders, maar hij troost zich met de gedachte dat de honden die stervende waren, in ieder geval in hun laatste momenten op aarde oprechte liefde en respect hebben gevoeld.
Door hun grenzeloze dierenliefde zijn Fernanda en Luis inmiddels in financiële problemen geraakt. Zij verkopen voortdurend persoonlijke spullen, met als gevolg dat ze inmiddels in een bijzonder karig ingericht huis moeten wonen. Volgens de positieve Fernanda wordt dit echter ruimschoots goed gemaakt door alle gezellige hondenmanden en blije honden om hen heen…
Ze sprokkelt overal oud ijzer en andere spullen vandaan, om op markten te kunnen verkopen. En Luis heeft ondanks zijn pensioengerechtigde leeftijd nog steeds meerdere baantjes, om toch alle dierenartsrekeningen te kunnen blijven betalen.
Deze fantastische dierenvrienden verdienen het absoluut om door ons geholpen te worden!
Fernanda zou het enorm waarderen om financiële steun te krijgen voor het uitbouwen van het sterilisatieproject; hoe meer zwerfdieren en asieldieren in Portugal gesteriliseerd kunnen worden, hoe minder kansloze pupjes in dit dieronvriendelijke land geboren zullen worden. Pupjes die, net als hun moeder, iedere dag zullen moeten vechten om te overleven, angstig en hongerig, zonder enige bescherming tegen gevaar en geweld.
Portugal is voor veel mensen een bekende toeristische trekpleister, maar het land vertegenwoordigt helaas ook heel veel verborgen dierenleed.
Laten wij onze ogen hier niet voor sluiten en Fernanda en Luis gaan helpen bij hun nobele missie in het leven.

Doneer alsjeblieft vandaag nog voor deze actie naar onze bankrekening:
NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Hulpproject 126'
en wij zorgen dat je donatie alleen voor dit goede doel besteed zal worden. Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.