NIEUW-HAAMSTEDE - Als je het één keer hebt gezien, weet Siem van der Giessen uit Nieuw-Haamstede, vergeet je het nooit meer. Reeën en herten die zich vastlopen in hekken, sterven vaak een gruwelijke dood.
Het dier gilde alles bij elkaar
,,Stukken vlees van zijn achterste, een deel van de darmen er uit... Terwijl het dier nog leefde en alles bij elkaar gilde.” Een plaatselijke jager is gebeld om de ree uiteindelijk uit zijn lijden te verlossen. Van der Giessen nam contact op met de eigenaar van het huis, die zich niet bewust was van het drama dat zich in zijn tuin had afgespeeld. Want dat is het volgende probleem, signaleert hij: dit soort hekken staat ook bij tweede woningen waar lang niet altijd iemand thuis is om direct in te grijpen.
,,De woningeigenaren die wij hierover informeerden, reageerden allen geschrokken en namen direct maatregelen. Maar hoeveel mensen hebben daar geen idee van? Overbodig lijden, want we kunnen dit voorkomen!” De vergelijking met de hertenjacht gaat naar zijn idee mank. ,,Een goed schot is korte pijn.”
Overbodig lijden, want we kunnen dit voorkomen
Een stuk kippengaas kan volgens de inwoner van Nieuw-Haamstede al een hoop ellende besparen; fijnmazig zodat ook de hoeven niet verstrikt raken. Een eenvoudige oplossing die ook boswachter Marijke Lieman van Staatsbosbeheer toejuicht. Ongevaarlijk voor andere dieren. ,,Vogels zien dat op tijd en vliegen er keurig overheen. Wanneer je het gaas aan de onderkant een stukje van de grond houdt, kunnen egeltjes en andere kruipers er nog goed door.”
In de tuinen staat nog lekker eiwitrijk gras
Eigenlijk is zo’n hekwerk met spijlen niet écht handig wanneer je in (de buurt van) een natuurgebied woont, zegt Lieman. Het probleem doet zich vooral ‘s winters voor en honden zijn daarbij volgens de boswachter niet altijd de directe oorzaak. ,,Herten vinden nu in de duinen minder te eten en in de tuinen staat nog lekker eiwitrijk gras. Dat trekt. Het is de keuze tussen een droog stukje brood of een gebakje.”
Hoeveel reeën en herten jaarlijks met fataal gevolg verstrikt raken in hekken, is onduidelijk. Van der Giessen vermoedt dat lang niet alle gevallen worden gemeld. ,,Ik kan je vertellen, als je er bij staat en je kan niks doen, dan is dat geen pretje. Maar sommige dieren hebben geluk en brengen het er wél levend van af. Een ree die zich vastloopt, blijft steken tussen de ribben en het bekken. Als wij er op tijd bij zijn, kan je soms de ribbenkast een beetje induwen en krijg je het zo weer los.”
Ik kan je vertellen, als je er bij staat en je kan niks doen, dan is dat geen pretje
Ook de hekken van Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer vormen soms een gevaar, signaleert Van der Giesen. Op veel plaatsen zijn tussenrasters weggehaald en kunnen de dieren in de onderling verbonden gebieden vrij rondlopen, aldus Lieman. ,,In steeds meer terreinen wordt snoeiafval niet meer verwijderd maar op rillen gezet. Herten kunnen daar makkelijk overheen springen, maar honden worden toch iets geremd. In gebieden waar schapengaas wordt gebruikt, is het belangrijk dat de bovenste draad gelijk loopt met de bovenkant.”
Daar wordt volgens Staatsbosbeheer streng op toegezien, om te voorkomen dat het hert met zijn poot tussen de draad en het gaas vast blijft zitten. Natuurmonumenten heeft onder meer langs de Vertonsweg bij Nieuw-Haamstede gekozen voor een extra bescherming met fijnmaziger gaas aan de bovenkant van het schapenraster.