| ||||||||||||||||||||||||
↧
Nederlandse stichting 'Bring the Elephant Home' beleidsplan 2018-2022 ( video )
↧
Kerst veiling : Bieden op shirtjes gesigneerd door bekende voetballers voor een goed doel
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
↧
↧
Franse varkenshouders stappen naar de rechter: Compassion in World Farming heeft videospot gemaakt van de erbarmelijke leefomstandigheden van de varkens
| |||||||||||||||||||||||||||||
|
↧
Vandaag zijn een kudde Exmoor pony's losgelaten voor het begrazen van het Drevenbos Hogezand
Kudde Exmoor pony's gaat Drevenbos begrazen
Een kudde Exmoor pony's is binnenkort te bewonderen in het Drevenbos in Hoogezand.
De pony's maken deel uit van het plan om het bos om te toveren tot een toegankelijke plek met ruimte voor activiteiten, educatie en natuur.
Natuurwerkdag
Om dit voor elkaar te boksen werken bewoners, de gemeente, scholen en het instituut voor natuureducatie en duurzaamheid IVN samen. Vorige maand is om te beginnen een natuurwerkdag gehouden, die goed bezocht werd. Aanstaande woensdag wordt de kudde Exmoor pony's vrijgelaten.
Winterhard en afstandelijk
De Exmoor is een kleine, sobere pony uit Engeland die vaker wordt ingezet voor de begrazing van natuurgebieden. Doordat ze weinig extra's nodig hebben, kunnen deze dieren zich in principe in een strenge winter zelf redden. Ze zijn afstandelijk en zullen wandelaars en andere bezoekers niet snel naderen. Die kunnen dus gewoon wandelen, fietsen of de hond uitlaten. Honden hoeven ook niet te worden aangelijnd.
In het openbaar groen van de (nieuwe) gemeente Midden-Groningen is de Exmoor pony ook te bewonderen in het Dorpsrandpark Zwaneveldsgat in Kolham en in het Landschapspark Damsterplas in Steendam.
Lees ook:
↧
Deze Kerst is kooikonijn vrij!
Vanaf vandaag is er geen kooikonijn meer te koop in Nederlandse supermarkten. De laatste twee supermarkten die het deze Kerst nog wel in hun winkels hadden liggen − Boon’s Markt en MCD − staken de verkoop. Dit twitterden zij gisteren aan Wakker Dier. Kooikonijnen leven met 14 tot 17 dieren per vierkante meter in kooien met draadgazen vloeren. Wakker Dier is verheugd dat alle supers het kooikonijn dit jaar in de ban doen: “We gaan voor het eerst een kooikonijn-vrije Kerst tegemoet in de supermarkt.”
![]()
Diervriendelijker
De meeste supermarkten waren eerder al gestopt met konijnenvlees of overgestapt op diervriendelijker konijnenvlees. De supers die konijn verkopen, hebben ‘park-konijn’ in hun winkels liggen. Deze konijnen leven met 13 dieren per vierkante meter. Door een open dak en plateaus is er wat ruimte om te huppelen. Daarnaast bestaat de vloer veelal uit kunststof matten in plaats van draadgaas. De moederkonijnen leven in het parksysteem nog wel individueel in kooien.Eén Beter Leven ster
Albert Heijn introduceerde recent konijnenvlees met 1 ster van het Beter Leven keurmerk. Hierbij krijgen de konijnen meer ruimte en leven de moederkonijnen niet meer individueel in een kooi, maar in een groep.Stoppen
In 2015 bracht Wakker Dier een rapport uit over het leed in de konijnensector. Toen verkochten nog bijna alle supermarkten kooikonijn. Op aandringen van Wakker Dier zijn alle supers hier nu mee gestopt.↧
↧
Honderden haaien zonder vinnen aangespoeld: Vinnen levend bij de haaien afgezaagd
Honderden ontvinde haaien dood aangespoeld in Perzische Golf
door
↧
Hoe gaat het nu met kitten Ysraël ( Yzzi ) gevonden in een zeecontainer? ( vóór en na foto's )
Ken je containerkitten Ysraël nog? Het gaat goed met hem!
In augustus 2016 werd kitten Ysraël broodmager, onderkoeld en uitgedroogd gevonden in een zeecontainer uit Israël. Hij had drie weken in het donker gezeten zonder eten en drinken en werd ontdekt door een transportmedewerker op een industrieterrein. Als hij net wat later was gevonden, had hij niet meer geleefd. Een jaar later gaat het goed met Ysraël. “Yzzy -dat is zijn roepnaam geworden- is werkelijk een prachtkat geworden!” aldus Rosemary Marchal.
Nadat Ysraël uit de container werd bevrijd, ving Dierenbeschermingscentrum Limburg hem op. De getraumatiseerde Ysraël woog nog maar 1,2 kilo, terwijl hij 2,5 kilo hoorde te wegen. Het vermagerde katje werd intensief verzorgd en verbleef drie maanden in quarantaine. Een spannende tijd, maar gelukkig knapte hij sneller op dan gedacht. Een levenslustige kitten dus, die nog niet van plan was op te geven. Toen Ysraël sterk genoeg was, verhuisde hij naar zijn nieuwe baasjes in Apeldoorn die geduldig op hem wachtten. 
Kitten Ysraël toen hij net gevonden was.Ysraël heeft geluk gehad
“Ik was net terug van een bezoek aan mijn zoon in Jeruzalem. En dan lees je over een kat uit Israël. Hij moest het worden!” vertelt Rosemary Marchal die Yzzy een jaar geleden ophaalde. “Toen het zover was en ik naar Limburg reed om hem te halen, vond ik het best spannend, want hoe zou het verder gaan?” Ysraël had al veel meegemaakt op zo’n jonge leeftijd. “Ik trof Yzzy aan in een heel mooi verblijf met prima verzorging van betrokken mensen. Ik had goed contact met asielbeheerder Jessica. Ze mailde regelmatig hoe het met hem ging. Eigenlijk een wonder dat hij daar terecht is gekomen.”
Yzzy (Ysraël) is groot en sterk geworden. Yzzy's nieuwe huis
Gelukkig heeft Yzzy weinig overgehouden aan zijn containeravontuur. De eerste paar weken was hij nogal schrikkerig in zijn nieuwe huis. Hij moest wennen aan harde geluiden en het bezoek van vreemden. Hij kroop regelmatig in een kast achter de verwarmingsketel, waar hij zich veilig voelde. Langzaam maar zeker voelde Yzzy zich thuis in huize Marchal en groeide hij uit tot een sterke, gezellige kat. “Onze buurkat, met wie hij het goed kan vinden, heeft hem op weg geholpen. Samen scharrelen ze in de tuin en de buurt. En als het regent slapen ze samen op de bank”, vertelt Marchal. “Hij is nu zelfs zo gewend, dat hij het leuk vindt als onze kleinkinderen er zijn. Hij zoekt hen op, speelt veel en wordt graag door hen geaaid. We zijn blij dat het zo goed gaat!”
Yzzy is niet angstig meer, het gaat goed met hem.Succesverhaal delen?
De Dierenbescherming is blij met hoe Yzraël (nu dus Yzzy) terecht is gekomen. Heb jij ook een kat of ander dier uit een van onze dierenasielen gehaald en gaat het ook zo goed? We zijn benieuwd naar jouw succesverhaal! Laat het ons weten via onze pagina ‘Succesvol geplaatst’.↧
Stichting Wereld Asielen in het zonnetje: Veel foto's en links naar geweldige prestaties in 2017 Chapeau !!
Met dank aan:www.wereldasielen.nl
Extra steuntje in de rug voor meerdere projecten
In deze tijd van het jaar is het bijna logisch dat je gaat nadenken over het afgelopen jaar en het jaar dat voor je ligt. In het geval van WereldAsielen gaan de gedachten heel vaak naar de projecten die de steun zo hard nodig hadden in het bijna voorbije jaar en ook volgend jaar weer zullen hebben. Dat is niets nieuws.Wat ook niet nieuw is, is dat WereldAsielen de laatste jaren in staat was een aantal projecten een extra donatie te geven, de zogeheten kerstdonatie. Eén waarvoor geen onderbouwd verzoek hoefde te worden ingediend, maar die de medewerkers ‘zo maar’ ontvingen en waar dolblij op werd gereageerd. Natuurlijk moesten ook deze donaties verantwoord worden, maar hoe fijn was het dat opeens een bedrag op de rekening stond waar niet op gerekend was? Ook dit jaar doet WereldAsielen weer een kerstdonatie aan diverse projecten en verheugen we ons al op de enthousiaste appjes, mailtjes enz…
Wat wél nieuw is, is het kerstpakket. Dankzij een gulle gift van de bij u vast al bekend zijnde ‘beschermvrouwe’ van WereldAsielen, mevrouw Helena Beels, alsmede de zeer slimme inkoop van een paar vrijwilligers in de juiste winkels op het juiste moment én het gratis ontvangen van een aantal prachtige, fleurige dozen van de werkgever van een dochter van een van de vrijwilligers, zijn deze week ongeveer 30 pakketten naar het postkantoor gebracht.
Want als WereldAsielen toch íets duidelijk is geworden de afgelopen jaren is het wel dat de mensen in het veld, die zich iedere dag weer geplaatst zien tegenover een samenleving die zich wreed of onverschillig opstelt ten opzichte van dieren en die ieder uur van de dag bezig zijn met het opvangen en verzorgen van deze hulpeloze, zieke en verwaarloosde dieren, ons diepe, diepe respect verdienen. En hoe fijn is het dan onverwacht iets te kunnen geven dat nu eens niet voor de dieren, maar uitsluitend voor henzelf is bestemd?
Eerlijkheidshalve waren de vrijwilligers het afgelopen maandag best zat toen om 1 uur ‘s nachts de laatste doos werd dichtgeplakt, maar een van hen merkte zeer terecht op: “Ik denk dat bij onze projecten de lichten ook niet veel eerder zijn uitgegaan en morgenochtend gaat daar ook weer heel vroeg de wekker..” En zo is dat; niet alleen gisteren en vandaag, maar 365 dagen per jaar lang.
WereldKrant 54 is verschenen
Het is zover: WereldKrant 54 is verschenen!Deze kersteditie is mooi op tijd bij al onze donateurs bezorgd, naar keuze als papieren versie of digitaal.
Omdat we graag iedereen de mogelijkheid geven over ons (vrijwilligers)werk te lezen staat deze ook online.
Deze keer aandacht voor Spanje, Moldavië, Roemenië en meer.
Lees de krant via deze link.
Gaan we zelf ook doen, want het eigen exemplaar is onmiddellijk ingepikt!
Nieuwe WereldActies online
De nieuwe WereldActies staan online, maar deze keer hadden we ze net zo goed WaterActies kunnen noemen! Voor het asiel van Warin in Thailand (project 76) proberen we geld bijeen te krijgen om een grindpad aan te leggen. Het asiel is nu namelijk onbereikbaar voor transporten tijdens regen en dat is knap lastig met een 5 maanden durend regenseizoen.Tevens gaan we, met terugwerkende kracht, geld inzamelen voor het asiel in Koropi (Griekenland, project 09). In november waren er hevige overstromingen in en rond Athene. Het asiel zelf is gespaard gebleven van modderstromen en dergelijke, maar men was met man en macht in touw om te redden wat er te redden viel. Het ernstigst getroffen gebied is exact hun werkgebied!
Alle informatie valt hier te lezen. Daar staan uiteraard ook de zogenaamde doneerbuttons. Graag sluiten we af met deze prachtige video die het fantastische werk van Warin zo treffend in beeld brengt. Vergeet vooral het geluid niet aan te zetten!
De foto van het door modder overstroomde hondje in Griekenland is genomen door Yannis KolesidisLopende WereldActies vandaag afgelopen; groot succes!
De lopende WereldActies zijn vandaag afgelopen en we zien een heuse eindspurt! The Dump Dog Project in Griekenland is geëindigd op maar liefst 170% (de geldbalk kon het amper aan 
) en dat betekent dat ruimschoots de vervangings- en reparatiewerkzaamheden kunnen worden uitgevoerd!Ook het zeer belangrijke autofonds voor José en Ana (Spanje) heeft op het laatst nog flink wat geld mogen ontvangen en komt daarmee op een fantastische 850 euro (85% van het totaal benodigde bedrag).
De hoogste tijd voor nieuwe WereldActies en achter de schermen zijn we druk bezig met de voorbereidingen. Wordt snel vervolgd en iedereen ontzettend bedankt die gedoneerd heeft!
Steun aan de onfortuinlijke dieren in Griekenland
Project 09, Hellenic Animal Welfare Society in Koropi, Griekenland.
Hellenic Animal Welfare Society een van de weinige asielen in haar regio, de kleinere asielen hebben hun deuren bijna allemaal moeten sluiten door de zware economische crisis. Het effect is dus ook enorm op de dieren. Tijdens het heftige noodweer in de afgelopen periode werd er een flink beroep gedaan op alle medewerkers, dieren in nood werden met ambulances opgehaald tijdens de storm en slagregens.
Behalve de dieren tracht men ook om huisdiereigenaren te steunen die de kosten voor voer en med
ische verzorging onmogelijk zelf nog kunnen betalen.
Op de foto staat Chris, een van de verplegers, met een van de vele hondjes die het asiel afgelopen week van straat heeft gered. Voor ons spreekt de foto voor zich, liefdevol en hartverwarmend.
We hebben, dankzij onze donateurs, een donatie kunnen overmaken naar Project 09. We hopen ze daarmee een klein beetje lucht te geven tijdens deze zware periode.
Hellenic Animal Welfare Society een van de weinige asielen in haar regio, de kleinere asielen hebben hun deuren bijna allemaal moeten sluiten door de zware economische crisis. Het effect is dus ook enorm op de dieren. Tijdens het heftige noodweer in de afgelopen periode werd er een flink beroep gedaan op alle medewerkers, dieren in nood werden met ambulances opgehaald tijdens de storm en slagregens.
Behalve de dieren tracht men ook om huisdiereigenaren te steunen die de kosten voor voer en med
ische verzorging onmogelijk zelf nog kunnen betalen.
Op de foto staat Chris, een van de verplegers, met een van de vele hondjes die het asiel afgelopen week van straat heeft gered. Voor ons spreekt de foto voor zich, liefdevol en hartverwarmend.
We hebben, dankzij onze donateurs, een donatie kunnen overmaken naar Project 09. We hopen ze daarmee een klein beetje lucht te geven tijdens deze zware periode.
Voer voor de zwerfdieren in Kütahya
De winter nadert rap en de koude nachten nemen toe. De verzoeken voor het sponsoren van extra voer nemen daarmee ook toe, want om de dieren de winter door te helpen krijgen ze vaak wat extra te eten.
Zo ook bij project 52, Kütahya in Turkije.
Iedere dag wordt er op tientallen plekken voer uitgedeeld onder de hongerige honden, Sunay zorgt er zo goed mogelijk voor dat ze niets tekort komen. WereldAsielen helpt haar daarbij wanneer mogelijk.
Ook helpen? Een donatie is heel erg welkom voor de zwerfdieren, de winter is hard, nog harder dan de rest van het jaar.
NL20 TRIO 0198 3427 56 tnv WereldAsielen.
![]()
Iedere dag wordt er op tientallen plekken voer uitgedeeld onder de hongerige honden, Sunay zorgt er zo goed mogelijk voor dat ze niets tekort komen. WereldAsielen helpt haar daarbij wanneer mogelijk.
Ook helpen? Een donatie is heel erg welkom voor de zwerfdieren, de winter is hard, nog harder dan de rest van het jaar.
NL20 TRIO 0198 3427 56 tnv WereldAsielen.
De stichting van Helena Beels
De oplettende lezer weet misschien nog dat een aantal WereldKranten geleden, om precies te zijn in nummer 44, mevrouw Helena Beels zich voorstelde in verband met het feit dat een samenwerking tot stand was gekomen tussen haar stichting met (nog) twee projecten, te weten project 07, Sociedad Protectora de Animales y Plantas in Allicante, Spanje en project 09 Hellenic Welfare Society in Koropi, Griekenland en WereldAsielen. Dit is inmiddels al lang een feit, de stichting van Helena Beels is opgegaan in WereldAsielen, maar deze hoogbejaarde en slechtziende dame is nog lang niet toe aan de geraniums en spant zich vrijwel dagelijks nog in om mee te denken in het belang van WereldAsielen met als gevolg goede plannen die ze ook nog regelmatig financiert!Dat ze nog steeds in staat is mensen in beweging te brengen en te enthousiasmeren blijkt ons onderstaande anekdote. Tijdens het lezen van de plaatselijke weekblaadjes stuitte ze op een mooie aanbieding van benches voor middelgrote honden. Hoewel zij zelf niet meer in staat is in de auto te stappen, weerhield het haar niet om haar netwerk aan te spreken. In het verleden deed zij zeer regelmatig zaken met Vangkooiwinkel.nl te Beverwijk. Eigenaars Sonja en Marcel werd gevraagd in actie te komen om de hand te leggen op zoveel mogelijk van deze benches. Dit resulteerde uiteindelijk in de aanschaf van drie benches en als beloning kocht mevrouw Helena Beels ook nog een vangkooi bij Vangkooiwinkel.nl als dank voor de moeite.
Nu hebben vangkooien misschien een negatieve klank, maar in het geval van de projecten van WereldAsielen worden ze gebruikt als extra mogelijkheid om zieke, geopereerde dieren apart te houden van de groep en ze op deze wijze rustig te laten herstellen.
WereldAsielen mocht een gelukkige aanwijzen en dit werd Project 93, Berta Cardona Godoy uit het zuiden van Spanje. Deze ‘eenpitter’ vangt naast een betaalde baan in en om haar huis een aantal honden en katten op. Berta was dolblij met het onverwachte cadeau van de benches en vangkooi. Onderstaande foto is door haar gemaakt bij aankomst van het transport.
Namens Berta en natuurlijk namens WereldAsielen danken wij Helena Beels voor dit leuke gebaar!
Werkpaarden in Uruguay
Nieuw op de website: indrukwekkend verhaal over werkpaarden in Zuid-Amerika.En dan specifiek over de werkpaarden in Uruguay die verdiend met pensioen mogen.
Lees het hier.
Inzameling spullen door WereldAsielen-vrijwilligers
De afgelopen dagen zijn vrijwilligers Ingrid, Bert, Fred en Suze namens WereldAsielen op pad geweest. Een enorme berg benches, dekens, manden en heel veel voer konden worden opgehaald bij een paar vaste adressen. 4 grote auto’s vol konden zij ophalen.We vinden het geweldig dat we keer op keer steun krijgen van deze Nederlandse stichtingen. Zo helpen ze niet alleen de dieren binnen hun eigen regio, maar ook buiten de eigen landsgrenzen.
Namens alle dieren heel hartelijk dank voor de gulle donatie aan waardevolle zaken!
Mededeling bestuur Stichting Dierenopvang Bosnië
Onderstaand bericht heeft GEEN gevolgen voor de donateurs van WereldAsielen en zij hoeven dan ook GEEN actie te ondernemen. Toch plaatsen wij het bericht van Stichting Dierenopvang Bosnië graag om te laten zien wat zich achter de schermen afspeelt.
![]()
Geachte donateurs/volgers/fans en supporters,
De afgelopen periode hebben wij meerdere mededelingen gedaan over het afbouwen van de activiteiten van Stichting dierenopvang Bosnië en de versterkte samenwerking met WereldAsielen. Deze samenwerking krijgt nu ook financieel vorm, SDB en met name het asiel in Orasje zal een structureel project worden bij WereldAsielen, waardoor het mogelijk blijft het asiel in Orasje te kunnen blijven steunen.
Met ingang van de maand december is deze transitie een feit.
Dit heeft een aantal gevolgen:
Als bestuur van Stichting Dierenopvang Bosnië zijn wij ervan overtuigd dat ons project bij WereldAsielen in goede handen zal zijn en dat de voortzetting van de steun aan Orasje gewaarborgd is.
Mocht u nog vragen hebben dan kunt u natuurlijk contact opnemen.
Met vriendelijke groeten,
Namens het bestuur van Stichting dierenopvang Bosnië en WereldAsielen
Suze Steenbergen-Andringa, 06-46198579, info@hondenopvang.com
Geachte donateurs/volgers/fans en supporters,
De afgelopen periode hebben wij meerdere mededelingen gedaan over het afbouwen van de activiteiten van Stichting dierenopvang Bosnië en de versterkte samenwerking met WereldAsielen. Deze samenwerking krijgt nu ook financieel vorm, SDB en met name het asiel in Orasje zal een structureel project worden bij WereldAsielen, waardoor het mogelijk blijft het asiel in Orasje te kunnen blijven steunen.
Met ingang van de maand december is deze transitie een feit.
Dit heeft een aantal gevolgen:
- Heeft u bij uw bank via internetbankieren aangegeven periodiek een bedrag over te schrijven naar Stichting Dierenopvang Bosnië? Dan dient u dit handmatig aan te passen. Gebruikt u daarvoor ook de nieuwe tenaamstelling WereldAsielen en IBAN NL20 TRIO 0198 3427 56. Vergeet niet te vermelden dat uw donatie bestemd is voor Project 18 Orasje.
- Wanneer het een periodieke overboeking betreft ten gunste van een adoptie hond op afstand dient u ook de naam van de hond te vermelden
- Indien u een lopende incassomachtiging heeft, zal deze geldig blijven. Ook de bestemming van uw donatie via incasso blijft hetzelfde, namelijk het asiel van Orasje. Echter de tenaamstelling van de incassant, het incassanten ID en de bankrekening van de incassant zullen wijzigen. U zult deze nieuwe gegevens terugzien in de bankafschriften.
- SDB incasseerde altijd eind van de maand, WereldAsielen incasseert echter begin van de maand. De laatste incasso die gepland staat bij SDB eind november 2017 wordt verplaatst naar 20 november 2017.
- De eerste incasso welke wordt uitgevoerd door WereldAsielen bestemd voor Orasje vindt 10 december 2017 plaats. Vanaf januari zullen de incasso’s dan normaal plaatsvinden aan het begin van de maand. Helaas is deze wijze nodig om de administratieve transitie goed te laten verlopen
Als bestuur van Stichting Dierenopvang Bosnië zijn wij ervan overtuigd dat ons project bij WereldAsielen in goede handen zal zijn en dat de voortzetting van de steun aan Orasje gewaarborgd is.
Mocht u nog vragen hebben dan kunt u natuurlijk contact opnemen.
Met vriendelijke groeten,
Namens het bestuur van Stichting dierenopvang Bosnië en WereldAsielen
Suze Steenbergen-Andringa, 06-46198579, info@hondenopvang.com
↧
Santa Claus bracht kleurijke dozen met ingepakte lekkernij naar 370 geredde beren uit de berengalindustrie
Santa Claus came to town early this year, leaving a trail of carefully wrapped presents and lovingly made painted pinatas for our bears - assisted by an army of Animals Asia elves who decorated pine trees and helped to hide the gifts from prying noses.
Weeks in the planning, the Christmas celebrations are a chance to really spoil bears who have suffered a lifetime of agony in farms in Vietnam and China where their bile has been extracted - or else have been poached from the wild and trafficked for their parts.
First out of their dens in Vietnam were Bazan and Wendles, who headed straight to their grassy enclosure with the confidence of bears who have been with us for years and not just eight months.
This lovable duo spent a decade caged side-by-side before being rescued from a bile farm in April. Now they can finally play together, they rarely leave each other’s side - even more so when there are treats to be had.
Not far behind were youngsters Wilf and Elsie who seemed a bit apprehensive about venturing out into the cold misty mountain air but they soon plucked up the courage once they realised the goodies were fast disappearing.
Milagro clearly thought the entire spread had been laid out especially for him and hoovered up six jam tarts in as many minutes while cubs Layla, Goldie, Murphy, Sassy and Annemarie had the time of their lives, clambering over wooden frames and smashing the Christmas pinatas which left blue, green and yellow marks on each of their little inquisitive noses.
There was as much excitement in China where long-limbed Delaney quickly claimed presents that were out of reach of other bears.
Poppy put up a robust defence of her parcel from Frank who was “only having a look” while conjuring a way to separate bear from goodie. It didn’t take him long to come up with a devastatingly masterful move, in which he lured Poppy away for a few seconds before snaffling the remainder of her treats.
Next door Stardust got grumpy and threw a small Christmas tantrum which landed him with three wrapped presents. Minutes later he was off playing with best friend Mandela - and harmony reigned once more.
Animals Asia Founder and CEO Jill Robinson MBE said:
“There’s nothing more satisfying than seeing the chaos left in the wake of the bears’ Christmas party - broken pinatas, half-eaten jam tarts, wrapping paper in shreds. To us, every bear is a cherished member of the family and Christmas is all about spending time with loved ones and showing you care with gifts and treats.
“On the day there was drama, excitement and games - something our wonderful supporters will recognise from their own celebrations. But most of all, love.”
Over the past 19 years, Animals Asia has rescued more than 600 bears mostly from farms where their bile is extracted for use in traditional medicine.
More than 370 rescued bears are living out their days at Animals Asia sanctuaries where they receive everything they were denied in captivity - a balanced and nutritious diet, medical treatment and a large semi-wild outdoor space to explore and forage in.
This year the charity signed a historic Memorandum of Understanding with the Vietnamese government in which it agreed to rescue the remaining 1,000 or so bears believed to be still living on bile farms within the next five years.
↧
↧
Met een emmertje in de hand eenden rapen ( video )
| . |
|
Je kunt ook storten op ons rekeningnummer: NL 29 TRIO 0786 9390 79 t.a.v. Animal Rights Wil je geen nieuwsbrief meer van ons ontvangen? Meld je hier af . Je kunt ook je gegevens inzien en wijzigen . |
Met een emmertje in de hand eenden rapen
Bekijk de campagnevideo van Jessica Smit over haar ervaringen op de eendenfokkerij.
Zes jaar oud. Met een klein emmertje in mijn hand loop ik door een grote schuur. De schuur is warm, er hangen grote kachels. Overal om mij heen hoor ik het geluid van kleine kuikentjes. Het zijn eendjes van één dag oud: 14.000 in totaal. Ze zijn vandaag aangekomen.
Eenden rapen
Zo'n twee keer per dag liep mijn vader door onze schuren. Soms liep ik met hem mee. Ons doel: kijken of er gewonde en dode dieren zijn. Mijn vader liep met een hooivork, ik met een emmer. "Eenden rapen", zo noemden we het. Op een vleeseendenbedrijf op de rand van de Veluwe.
Zieke en doden eenden konden niet tussen de rest van de eenden blijven liggen. Dode dieren kunnen namelijk stank veroorzaken en ziektes verspreiden. De dode eenden gingen in een ton. Deze ton werd regelmatig opgehaald door de milieudienst van de gemeente.
Geen waarde
Naast dode dieren zag ik ook veel zieke dieren. Eenden die te klein of te zwak zijn om te overleven, eenden met een groeistoornis, of eenden die te lang op hun rug hadden gelegen en niet meer op konden staan. Deze dieren werden aan hun lot overgelaten: sterven van de honger of dorst, of gewoon wachten tot ze doodgaan. Ze hebben namelijk alleen een economische waarde, geen andere waarde. Een veearts heb ik nog nooit gezien. Soms werd er niet eens gewacht tot de zieke dieren doodgingen, maar werden ze in de ton tussen de dode dieren gegooid. Ze zouden immers toch al dood gaan, net zo makkelijk.
Te zwak
In Nederland worden zo'n 8 miljoen eenden per jaar geslacht. Al deze dieren zitten in dichte schuren, zonder daglicht en zonder mogelijkheid om te zwemmen. Animal Rights heeft 11 maanden lang onderzoek gedaan naar eendenfokkerijen in Nederland. De beelden spreken voor zich: zieke, stervende en zwakke dieren, te zwak om nog op te staan om te eten of drinken.
Niks veranderd
Hun lot is duidelijk: ze sterven van honger, dorst of ziekte, voordat ze überhaupt geslacht kunnen worden. De rit naar het slachthuis is overigens het enige moment dat ze daglicht zullen zien. Het is moeilijk naar deze beelden te kijken. Ik denk: "Daar liep ik ook. Ik ruik de geur van stro en mest weer en hoor het gekwaak overal om mij heen.“ En dan de realisatie: er is nog niks veranderd. Hetzelfde dierenleed vindt na 20 jaar nog steeds plaats.
Dierenleed went niet
Om deze, en andere redenen, probeer ik als campagnemedewerker voor Animal Rights mensen dagelijks bewust te maken van al het dierenleed wat achter gesloten deuren plaatsvindt. Veel mensen zijn verbaasd over mijn achtergrond: een boerendochter. Hoe kan dat? Ik groeide op tussen boerderijen. Een vader en opa met eenden, een buurman met schapen en koeien en een oom met varkens. Je zou er aan gewend moeten raken, maar dat ben ik niet. Het heeft mij juist in doen zien dat we zo niet langer door kunnen gaan.
Elk dier is een individu, met recht op leven en recht op welzijn. Ik zal niet stoppen met het aan het licht brengen van de wreedheid en onnozelheid die gepaard gaat met de productie van vlees, eieren en zuivel.
Jessica Smit, campagnemedewerker van Animal Rights
↧
Boer mag 10 jaar geen vee meer houden en 4 maanden de cel in
Boer moet vier maanden zitten voor verwaarlozing zieke kalfjes Boer
Voor de verwaarlozing van de drie rundkalveren krijgt hij twee maanden cel. Bovendien moet hij alsnog twee maanden extra gaan zitten, vanwege een voorwaardelijke celstraf die begin dit jaar was opgelegd. Hij was toen ook al aangeklaagd vanwege verwaarlozing van zijn vee.
De 46-jarige veehouder was donderdag niet op de zitting aanwezig. Volgens de officier van justitie heeft hij er een 'zooitje van gemaakt' op zijn erf aan de Landlustweg in Alphen. De drie kalfjes hadden verschillende ontstekingen. In maart zou de boer gezegd zijn dat hij er een dierenarts bij moest halen. Bij een tweede controle in april had hij dat nog steeds niet gedaan, aldus de officier.
Stallen onder de mest en plas
'Het dierenwelzijn is bij mijnheer niet in orde', zei de aanklager tijdens de rechtszitting. Volgens de controleur waren de verblijfruimten voor de dieren besmeurd met mest en urine. De man zou geen agrarische opleiding hebben gehad. Hij zou ongezonde dieren bij andere agrariërs opkopen met de bedoeling ze 'op te lappen'. Dat lukt hem volgens de officier van justitie echter niet. 'De verdachte is niet geschikt om vee te houden.'
De officier eiste in totaal zes maanden cel tegen de boer. De rechter haalde daar twee maanden vanaf. Daarnaast besloot de rechter dat de veehouder de komende tien jaar geen vee meer mag houden. Alleen als de inspectiedienst NVWA het toestaat, mag hij toch nog dieren op zijn bedrijf stallen.
↧
Amsterdam en Groningen behoren tot de meest vegan-vriendelijke steden in Europa ( 9 verrukkelijke foto's )
Vegan eetcafés duiken op in heel Europa, en Nederland was een van de drie landen die twee steden op PETA UK’s lijst van “Meest vegan-vriendelijke steden in Europa” had.
Amsterdam is een favoriete bestemming voor weekenden weg, en combineert een schilderachtig landschap met veel bars en restaurants. Ga eens kijken naar de vegan eten winkel en café Vegabond, gelegen naast een prachtige gracht, en probeer een aantal lekkere taarten bij Koffie ende Koeck. De nieuwe Vegan Junk Food Bar maakt een duik in de vegan scene van de stad en serveert enorme gestapelde burgers en andere heerlijke maaltijden. Toost-wafels met tempeh-spek zijn een must bij Mr & Mrs Watson, die de PETA Vegan Awards hebben gewonnen voor hun heerlijke kaasplateau. Je kunt ook de beroemde Dutch Weed Burger, gemaakt van zeewier, of de gloednieuwe, 100% vegan ijssalon Juice Brothers X Van Leeuwen uitproberen. Met zoveel verschillende opties is het geen wonder dat deze zoemende hoofdstad op de lijst is verschenen!
Groningen heeft een vegan supermarkt en snackbar, Vegansuper, evenals Bla Bla – het oudste vegetarische restaurant van de stad, dat vegan opties heeft toegevoegd vanwege de vraag van de klant. Begin de dag met het ontbijt in Anat, en geniet later van een wreedheidvrije cake bij De Herbivoor. Als je zin hebt in een boost voor de gezondheid, kun je ook naar de Feel Good eten en juice bar gaan. “Van de pannenkoeken met banaan bij Feel Good tot de vegan pizza bij Buurman & Buurman, Groningen zit vol gevarieerde vegan opties,” aldus de oprichter van PETA, Ingrid Newkirk.
Als je van plan bent om naar het buitenland te gaan, hieronder staan de andere steden die het op de lijst hebben gemaakt:
Berlijn:
Bekend onder veganisten, is Berlijn echt de hoofdstad van wreedheidvrije voedsel in Europa. Je zult verwend worden met de keuze, maar vergeet niet om Brammibal’s Donuts voor een aantal gefrituurde lekkernijen te bekijken, Yoyo FoodWorld voor een verbazingwekkende menu met junkfood en Vöner voor een heerlijke vegan vleeskebab.
Edinburgh:
Meelevende gasten hebben geen gebrek aan keuze in Edinburgh, dat een groeiend aantal vegan restaurants heeft.
Gent:
Trakteer jezelf op een verblijf in Aanaajaanaa, een vegan bed and breakfast, en vul aan bij het all-you-can-eat buffet in Komkommertijd. De stad was ook de eerste in Europa die een vleesvrije dag van de week introduceerde.
Göteborg:
De op één na grootste stad van Zweden, Göteborg, zit vol met trendy winkels, cafés en bars. Veganisten kunneneen hapje eten in de Happy Vegan-winkel, naar de kledingwinkel THRIVE gaan om stijlbenodigdheden te verzamelen en zelfs een kapsel zonder wreedheid krijgen bij de EcoLinné-salon.
Londen:
Er zijn overal vegan restaurants in de hoofdstad van het Verenigd Koninkrijk, waaronder de baanbrekende gefrituurde ‘kip’-winkel, Temple of Hackney.
Milaan:
Italiaans is meer dan pizza en pasta. Bezoekers van Milaan kunnen alles proberen, van experimentele delicatessen bij Joia tot vegan kebabs op Universo Vegano. Er is ook een jaarlijks vegan festival, MiVEG.
Napels:
Veganisten in Napels kunnen kiezen uit een groeiend aantal 100% vegan eetgelegenheden, waaronder ‘O Grin en Sbuccia e Bevi. Probeer zeker de tofu-mozzarella-pizza bij Sorbillo en de seitan-schnitzels bij Amico Bio – Un Sorriso Integrale.
Straatsburg:
De bruisende vegan scene in Straatsburg biedt Vélicious, het eerste vegan restaurant van de stad, dat prachtige gebakjes en gebak serveert, evenals de Chez Veg’Anne-foodtruck.
↧
Verhalen over helden die dieren hebben gered in 2017 (video)
GNvdD: De held die het konijn redde uit de vlammenzee (video)
27 december 2017 door
↧
↧
Na meldingen over verwaarloosde honden in een bestelbus zijn 28 honden door dierenpolitie in beslag genomen
Dierenpolitie haalt 28 honden uit auto
Noord-Holland - Naar aanleiding van meerdere meldingen over verwaarloosde honden die in een bestelbus zouden verblijven, is de dierenpolitie op zoek gegaan naar dit voertuig.
Op dinsdagmiddag 26 december wist de politie de bewuste bestelbus op te sporen in Noord-Holland-Noord. In deze bestelbus zaten 28 honden in transportboxen opgesloten onder erbarmelijke omstandigheden. De honden en de bus zijn op last van de Officier van Justitie in beslag genomen en de expertise van de dierenpolitie werd ingezet. De dierenpolitie heeft ervoor gezorgd dat de honden de nodige medische zorg kregen die zij nodig hadden. Nadat de honden uit hun benarde positie waren gehaald, zijn de honden naar een tijdelijk opvangadres gebracht, waar zij door een dierenarts zijn behandeld.
Tegen de 43-jarige eigenaresse van de bestelbus wordt proces-verbaal opgemaakt. De dierenpolitie doet nader onderzoek naar de herkomst van de honden.
Dierenpolitie
Bij de dierenpolitie werken taakaccenthouders handhaving dierenwelzijn en opsporing dierenleed. In de volksmond worden deze agenten ook wel de dierenpolitie genoemd. Deze agenten treden op tegen o.a. mishandelaars van dieren, verlenen hulp en proberen dierenleed te voorkomen.
Bent u getuige van een dier in nood door een ongeluk, of wordt u geconfronteerd met mishandeling of verwaarlozing van dieren? Neem dan contact op met het centrale meldpunt 144.
Meer informatie over het werk van de dierenpolitie is hier te vinden op.
Meer informatie over het werk van de dierenpolitie is hier te vinden op.
↧
2 drijfnatte katten gevonden bij het grofvuil
Vanochtend zagen wij dit verdrietige nieuws op de Facebook-pagina van Dierenambulance Amsterdam. De dierenambulance heeft 2 drijfnatte katten tussen het vuilnis gevonden. De katten hadden zoveel klitten dat er niet achterhaald kon gaan of het mannetjes of vrouwtjes zijn.
Wat je situatie ook is, laat je dier niet op deze manier de dupe n!
Twee prachtige katten. Drijfnat. Zoveel klitten dat we het geslacht niet eens konden bepalen. We vermoeden twee poezen. Uiteraard geen chip. Samen in een kattenkistje in de Rustenburgerstraat.
Bij het vuilnis.
↧
De rechtbank in Marokko veroordeelde 2 jagers tot het betalen van 40,000 dirham voor het doden van een gazelle
Twee jagers moeten respectievelijk 10.000 en 40.000 dirham boete betalen voor het doden van een duingazelle. De duingazelle, ook wel bekend als de zandgazelle, is een gazellensoort die zich aangepast heeft aan de extreme leefomstandigheden van de woestijn. De soort wordt met uitsterven bedreigd en jacht op deze dieren is verboden.
De twee personen in kwestie werden gearresteerd in Chtouka nadat controleurs van het Water- en Bosbeheer hen op heterdaad betrapten. De twee mannen ontkenden pogingen te hebben ondernomen om op de gazelle te jagen, met het argument dat het dier per ongeluk werd gedood door een kogel terwijl ze op een patrijs richtten.
Een van de jagers wordt momenteel vastgehouden terwijl de tweede op borgtocht vrij is. De wapens van beide jagers werden ook in beslag genomen door het Water- en Bosbeheer, meldt H24Info.
De twee personen in kwestie werden gearresteerd in Chtouka nadat controleurs van het Water- en Bosbeheer hen op heterdaad betrapten. De twee mannen ontkenden pogingen te hebben ondernomen om op de gazelle te jagen, met het argument dat het dier per ongeluk werd gedood door een kogel terwijl ze op een patrijs richtten.
Een van de jagers wordt momenteel vastgehouden terwijl de tweede op borgtocht vrij is. De wapens van beide jagers werden ook in beslag genomen door het Water- en Bosbeheer, meldt H24Info.
powered door plista↧
Happy New Year 2018...Een Gelukkig Nieuw Jaar
Voor al mijn lezers, de teller staatop 627.011, familie, vrienden en kennissen, een gelukkig en gezond 2018
↧
↧
Een ordinaire schiettent meer is het niet: Het eeuwige getouwtrek tussen voorstanders en tegenstanders van het schandalig wanbeleid omtrent de Oostvaardersplassen
Geschreven door: Dhr M.Vossestein is bioloog en oud voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Veldbiologie (KNNV).
Lees de reactie op deze brief hieronder en ontdek zelf de leugens die de Hr. Vossestein ons wil doen laten geloven.
![]()
Foto: De Oostvaardersplassen in al zijn glorie: Een park met een hek eromheen. Ik noem het de Doodsvaardersplassen ( Erna's mening )
Lees de reactie op deze brief hieronder en ontdek zelf de leugens die de Hr. Vossestein ons wil doen laten geloven.
Uw forse inzet kan ik waarderen, ook al ben ik het fundamenteel met de opvattingen binnen uw stichting oneens. Binnen de natuur staat tegenover de meestal zeer gewaardeerde jaarlijkse aanwas staat per definitie ook een jaarlijkse sterfte. Bij vogels gaat het jaarlijks om vele miljoenen dieren. Een flink aantal soorten brengt per paar 10 tot 20 jongen voort. De meerderheid sterft hetzelfde jaar weer. Die sterfte nemen we zelden waar. Het zijn vergelijkbare processen als die bij de grote grazers plaatsvinden.
In mijn optiek overlijden dieren door fatale verzwakking vanwege een onvoldoende vetreserve om de winter te doorstaan. Zo’n periode maken de dieren in tranche door. Het zijn de meest harde processen in de natuur. Een sturend ingrijpen – anders dan het nabootsen van predatoren - door de mens leidt als regel tot fundamentele ontregeling.
Op grond van de recente cijfers leidt af dat er op basis van de gemiddelde aantallen dieren van een duidelijke stabilisatie sprake is:
Van een oneindig doorgroeien van populaties is bepaald geen sprake. Ik vind het tekort om te spreken van een daling, hoewel die zich nu wel aftekent.
Inzake de Oostvaardersplassen is wel enige aanpassing nodig om de vegetatie een natuurlijker karakter te laten krijgen. Daarnaast zou de populatie dieren met het toevoegen van wilde zwijnen aan het natuurlijker karakter een noodzakelijke bijdrage zijn.
Reactie:Bertus Zuidema, oud Districtsinspecteur van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming.
Geachte heer Vossestein,
Ik voel mij vanaf 2009 als oud Districtsinspecteur van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming erg betrokken bij het dierendrama in de Oostvaardersplassen. Ik heb uw brief gelezen en ook van u moet ik horen dat de natuur in de Oostvaardersplassen zo uniek is en dat sterven van dieren nu eenmaal behoort bij het leven. Met het laatste zal nagenoeg iedereen het met u eens zijn, indien dat dieren betreft die zich in een zodanige VRIJE natuur bevinden welke uit zich zelf is ontstaan en niet in een zogenaamde natuur die kunstmatig, zoals de OVP, op theorie is gebaseerd en door mensenhanden is gecreëerd. Het is een omheind gebied met zg gehouden wilde dieren die niet vrij rond en weg kunnen trekken en die hier ook niet op een natuurlijke wijze zijn gekomen. Ikzelf zie het meer als een gebied waarin de bedenker en ecoloog Vera, hierbij fors zogenaamd wetenschappelijk gesteund door Prof. Han Olff, van de RUG, zijn theorieën als een soort veredeld experiment aan het uitproberen is. Ook verwijst u vanwege het veelvuldige sterven naar het rijk der vogels en weer een ander verwijst o.a. regelmatig naar de Serengetie in Afrika. Met deze argumenten weet men velen te overtuigen, echter bij een groot aantal mensen, die een meer realistische kijk op de zaak hebben, niet. Zij zien niet alleen veel dierenleed, maar ook een gesloopt natuurlandschap van ongeveer 2000 ha (m.u.v. het moerasgebied van ongeveer 4000 ha waar de grazers, m.u.v. de herten op sommige plaatsen, niet kunnen komen), welke volledig in verval is geraakt, waar biodiversiteit eigenlijk niet meer aanwezig is en waar nagenoeg alles in een neergaande lijn terecht is gekomen. Daardoor worden de instandhoudingsdoelsoorten Natura 2000 bij lange na niet meer gehaald omdat de grote grazers het hele beweidbare gedeelte vanwege jarenlange overbevolking en honger volledig hebben gesloopt. Het daar vroeger ingezaaide en hoofdzakelijk aanwezige Engelse raaigras, wat brandnetels, distels en bereklauw is eigenlijk nog de enige biodiversiteit die in het beweidbare gedeelte over is. Wel zie ik daar de laatste jaren snel uitbreidend Jacobs Kruiskruid en Zwarte Mosterd. Jacobs Kruiskruid is een ingevoerde plant en behoort niet tot de oernatuur van Nederland wat nagestreefd wordt en Zwarte Mosterd is vermoedelijk overgewaaid van de omliggende akkerbouwers die het vaak als groenbemesting gebruiken. Het kan bijna niet anders dan SBB zelf het Jacobs Kruiskruid moet hebben geïntroduceerd, want bij de hoofdzakelijke westenwinden moet het pluiszaad van over het water van het Markermeer aankomen waaien en dat zie ik niet gebeuren. Van enige echte natuur kan al tijden niet meer worden gesproken. Bij het zien van deze chaos moet je ernstig twijfelen aan de deskundigheid van de bij dit experiment betrokken vaak hoogopgeleide ecologen in binnen- en buitenland. Wie zijn zij eigenlijk die dit maar steeds aan het ontkennen zijn en met allerlei charmeoffensieven dit prutswerk met daaraan vastgekoppeld het dierendrama trachten te rechtvaardigen. Hoewel de realiteit hen aan alle kanten heeft ingehaald blijft men doorgaan met het verkondigen en uitvoeren van de Frans Vera theorieën. Ik en velen met mij, zien alleen maar achteruitgang en zien geen stukje vakwerk wat je van dit soort hoogopgeleide mensen mag verwachten. Dat is dan ook de reden dat ik die gemanipuleerde film, De Nieuwe Wildernis, niet wens te zien, omdat ik ter plekke heel andere constateringen heb gedaan. Na 2 jaar bezoeken te hebben gebracht aan die rotzooi had ik het wel gezien en hoefde ik daar in eerste instantie eigenlijk niet meer naartoe. Ik werd er een beetje misselijk van. Later ben ik hier toch maar weer op teruggekomen.
Ik heb in 16 Jaar tijd veel dierenwelzijnservaring opgedaan bij de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming en ook op het gebied van natuurbeheer ben ik erg geïnteresseerd en heb mij daarin goed ontwikkeld. U bent bioloog, maar heeft u ook (voldoende) kennis op het gebied van dierenwelzijn in al zijn facetten ? Zijn uw conclusies aangaande de OVP gestoeld op eigen waarnemingen en kennis of heeft u ook zich laten leiden door de vaak niet kloppende argumenten van Staatsbosbeheer (SBB) en andere zogenaamde wetenschappers. Het is namelijk een beetje van deze tijd om ook op dit gebied modern en vooruitstrevend (lekker onrealistisch alternatief groen) te doen niet zelden met alle gevolgen van dien.
Stuitend is het om te horen dat er nog mensen zijn die durven te beweren dat de OVP er mooi uitziet.
Ik ben het helemaal niet mee eens met veel van deze lieden met hun stellingen/argumenten en vooral hun inhumane gebruik van de voor de OVP en voor hun doel volledig ongeschikte grote grazers. Ook mag dierenleed, wat s’ winters in de OVP aan de orde van de dag is, naar mijn mening en naar de mening van velen, nooit de prijs zijn om enig doel te bereiken. Dit is ook wat veel mensen die ECHT om dieren geven, tegen de borst stuit. Die mensen hebben daar last van en willen dit gewoonweg niet. Waarom hier geen rekening mee wordt gehouden is mij een raadsel. Het leed en sterfte wat die dieren daarmee wordt aangedaan is buiten proportioneel en staat niet verhouding met hetgeen men daar wil bereiken op het gebied van ecologisch natuurbeheer (spoor A), wat ook nog eens tegen beter weten in aanwijsbaar aan alle kanten aan het mislukken is. Het (vroeg)reactief-beheer houdt automatisch ALTIJD dierenleed in, werkt in mijn ogen totaal niet en past daar ook niet. Het werkt dus alleen maar een hoop zinloos dierenleed in de hand en vanwege dit beheer is men mijlenver verwijderd geraakt van de beoogde doelstellingen, hetgeen tegen beter weten in steeds wordt ontkent. Voor een hoop mensen is proactief beheer met een beperkt aantal dieren wel accepteerbaar. Dit heeft niet alleen als voordeel dat er dan geen dierenleed meer is, men krijgt er ook een veel mooier stuk natuurgebied voor terug. Kijk maar eens naar het vergelijkbare Lauwersmeergebied met pro-actief beheer , wat ook uit zeeklei bestaat en waar alles qua biodiversiteit en vooral qua vogelbestand nog helemaal in tact is. Ik denk dat zoiets voor Nederland het maximale haalbare is, wat ook maatschappelijk in bredere lijn kan worden geaccepteerd. Bij pro-actief beheer behoeven dieren ook niet te worden weggeschoten zoals de meeste mensen denken en beweren. Ze kunnen gewoon worden weggevangen en in andere gebieden worden uitgezet. Ik heb daar de nodige ervaring mee.
In de vogelwereld sterven volgens u al in het eerste levensjaar vele miljoenen vogels. Omdat dit een puur natuurlijk proces is, waar de mens verder geen invloed op heeft, kan en mag niemand daar enige moeite mee hebben. Hetzelfde geldt voor andere puur natuurlijke processen, waarin de natuur het in lengte van jaren (vaak honderdduizenden misschien wel miljoenen jaren) zo heeft geregeld en deze natuur daardoor volledig in elkaar past en (vaak) in evenwicht is. Deze natuur heeft dan ook gezorgd voor geschikte gebieden, voor migratie, voor predatoren, voor grote en kleine aaseters en voor diversiteit van de soorten dieren. Als er in dergelijke gebieden, zoals b.v. in die vaak door ecologen aangehaalde Serengetie dieren doodgaan door droogte, verhongering of anderzijds, dan is dat een speling van de natuur en heeft niemand daar verder moeite mee. Dus die vergelijking van u naar het kunstmatige project in de OVP gaat bij mij niet op, omdat dit geen speling van de natuur is. Dit hele project is nog geen 30 jaar oud, door mensenhanden gemaakt en bedacht en kan daarom geen enkele vergelijking met de ECHTE natuur doorstaan. Het is beslist geen natuurlijk proces. Om dit gebied is een hekwerk neergezet en zijn er ‘maar’ 3 soorten dieren in geplaatst. Volgens mij is er helemaal niet gekeken of het gebied wel geschikt was voor deze manier van beheer en of enkel 3 soorten graseters wel pasten in een dergelijk klein en vaak veel te nat gebied. Met ‘maar’ 3 soorten dieren kun je niet echt spreken van echte natuur. In de echte natuur heb je een veel grotere diversiteit van soorten dieren waar de predators en grote en kleine aaseters precies op elkaar aansluiten. Als een dergelijk cirkeltje rond is, dan kun je pas spreken van echte natuur. Dit alles ontbreekt in de OVP. Dus zie ik hier geen echte natuur waar door SBB zo hoog van wordt opgegeven. De door Vera bedachte regulatie door voedselaanbod werkt ook niet. Er wordt daar duidelijk gereguleerd met het geweer en lijkt het in de afschotperiodes, waarin de dieren het extreem moeilijk hebben, soms net een ordinaire schiettent.
In velen hun optiek sterven de dieren door fatale verzwakking vanwege een onvoldoende vetreserve om de winterperiode te doorstaan. Ik weet niet of u dit voetstoots aanneemt van iemand of dat u zelf een veterinaire opleiding heeft gehad, maar ik heb het toch anders geleerd.
Ook wordt het zo langzamerhand een beetje vervelend en om moe van te worden om steeds maar weer die niet kloppende vergelijkingen met andere ECHTE natuurgebieden aan te moeten horen.
Het gebied is in mijn ogen totaal ongeschikt voor ecologisch natuurbeheer. (Spoor A) De zeeklei is veel te vruchtbaar, vaak veel te nat en heeft daardoor te vaak te weinig of geen draagkracht. Het beweidbare gedeelte (2000 ha) bestaat hoofdzakelijk uit gras (engels raaigras), wat daar in de tachtiger jaren door toenmalige gebruikers is ingezaaid. De contouren van de sloten, greppels en akkers zijn nog duidelijk zichtbaar in het beweidbare gedeelte waar die grote grazers verblijven. Dit kunstmatige gras is voor ecologisch beheer totaal ongeschikt en veel te voedzaam (VEM-gehalte 900 – 1000). (Prof. Han Olff bevestigt dit ook) Dit in de zomer wel overvloedige en veel te voedzame raaigras brengt de grazers in de zomer al snel in een dermate goede conditie en worden er, m.u.v. de jonge laat geboren dieren, ruim voldoende vetreserves aangelegd. Laat geboren jonge opgroeiende dieren leggen van nature maar weinig vetreserves meer aan en zijn vaak kansloos voor de winter in gebieden waar niets meer is te eten. Zoals ik al zei is de OVP vanwege dit zeer voedzame gras ongeschikt voor natuurbeheer en in het bijzonder om de zogenaamde door Frans Vera, Hans Olff en andere zogenaamde (ecologische) deskundigen uitgevonden natuurlijke regulatie door voedselaanbod toe te passen. Ik begrijp niet, dat Vera en de andere hoogbegaafde ecologen, dit raaigras van tevoren niet hebben waargenomen. Ik zag het engelse raaigras gelijk vanaf de eerste keer dat ik in het gebied was.
De ieder voorjaar overlevende veelal uitgemergelde dieren die de winterperiodes ternauwernood hebben overleefd, komen in de zomerperiode vanwege het voedzame onnatuurlijke engelse raaigras al heel rap in een zodanige goede conditie dat nagenoeg alle vrouwelijke geslachtsrijpe dieren worden gedekt en de natuurlijke neergaande lijn van de regulatie, waar door SBB zo hoog van wordt opgegeven, teniet wordt gedaan. Veel van deze zogenaamde wilde dieren zijn vaak gemakkelijk benaderbaar (of komt dit door hun fysieke gesteldheid). Ik zie me dit bij een wilde gnoe, buffel of zebra niet doen. Ook moet er op zo’n klein gebied met zoveel grote grazers inteelt zijn en is er bij de Koniks verstoring in het haremgedrag doordat er veel te veel hengsten zijn in verhouding tot de merries. Ook hier ontbreekt het aan het fundamentele waar u naar verwijst en zou er eens een diepgaand onderzoek moeten komen. Hengsten kunnen de barre winterse omstandigheden kennelijk beter doorstaan dan de drachtige merries en jonge dieren, die vaak het voorjaar niet halen. Namelijk bij drachtige dieren zal bij toename van de dracht en in het begin van de lactatie de energiebehoefte sterk toenemen. Vanwege voedselgebrek is deze energie er niet en zijn vele dieren kansloos. De gepromote vetvoorraad is bij deze drachtige dieren natuurlijk bij lange na niet voldoende. Dit verklaart vermoedelijk ook de afname van het aantal runderen en het aantal merries in tegenstelling tot het aantal hengsten. Het blijkt dat een gedeelte van de edelherten s’winters toch het moeras ingaan om te foerageren van de schrale vegetatie. Vanwege hun gewicht kunnen de runderen en de koniks dit niet. Dit is volgens mij dan ook de reden dat er veel meer herten zijn dan paarden en runderen. Het interne natuurlijke gedrag van de paardachtige wijkt ook af van wat normaal is en wat in de echte natuurgebieden wordt gezien. Ook zie ik dat nagenoeg alle grazers in dit gebied chronisch verwaarloosd zijn. Dit wil zeggen dat bij deze dieren vanwege voedselgebrek de groei stil staat en dus niet tot volle uitgroei komen. Die 5 maanden groeistilstand in de vaak voedselloze winterperiode wordt in de zomerperioden niet meer ingehaald. Kennelijk ziet de ‘echte’ natuurliefhebber zoiets niet, want ik hoor daar nooit iets over.
Het aanleggen van vetreserves bij dieren is ook weer een natuurlijk proces, die de bedoeling heeft om het dier in de echte vrije natuur in barre winterse periodes een AANVULLING te geven op het dan meestal schrale echter wel aanwezige vegetatie, zoals dor gras, ruigte, takjes enz, met vaak een VEM-gehalte van 100 tot 200. Omdat in de OVP in de na-herfst nagenoeg alle vegetatie (ook het schrale) door overbevolking en vertrapping is verdwenen en de dieren niet naar hogere gebieden kunnen migreren (natuurlijk proces) moeten ze een nagenoeg voedsel loze periode van ongeveer 5 maanden zien te overbruggen. Vooral, zoals ik al eerder aangaf, bij de toename van de dracht en in de periode van de lactatie na het afkalven en het werpen van veulens, zal de energiebehoefte enorm toenemen en is een stelling van SBB dat ook deze dieren ‘het maar even op hun vetvoorraad moeten doen’ belachelijk en grenst zoiets aan een kinderlijke gedachtengang. Ook wordt dit onnatuurlijke proces de dieren opgedrongen door mensenhanden door hekken te plaatsen. Voedselonthouding van dergelijke lange periodes is abnormaal voor herbivoren en ziet men dit in de echte natuur alleen bij vleesetende dieren die een winterslaap houden. Alweer geen natuurlijk proces en hetgeen hier in de OVP wordt toegepast is bedacht door mensen en niet door de natuur. Omdat het zichtbaar en tegen beter weten in niet werkt, hebben veel (meer realistische) mensen uit de samenleving, veel praktiserende dierenartsen, maar ook vele hoogleraren in de diergeneeskunde hier de grootste moeite mee ! Hier wordt echter maar weinig naar geluisterd omdat SBB zo langzamerhand de media en andere meelopers dermate heeft beïnvloed, dat tegenstanders nagenoeg niet aan het woord komen.
Steeds maakt SBB iedereen wijs, dat dieren niet lijden in de OVP. Ik weet niet wat uw opleiding is, maar ik als deskundige durf best te stellen dat SBB zich op grote schaal schuldig maakt aan ernstige dierenmishandeling-/kwelling. Omdat onnodig lijden moet worden voorkomen (ook al weer geen natuurlijk proces) dienen alle wegkwijnende dieren T I J D I G worden afgeschoten. Een wegkwijnend dier heeft reeds een lange periode van fysiek lijden achter de rug. In punt 18 van ICMO 2 staat letterlijk het volgende: Langdurig en onnodig lijden van de Grote Grazers is niet acceptabel en dient voorkomen te worden. Tijdens een bezoek direct na de strenge winterperiode in februari 2012 vroeg ik tijdens een rondgang door het gebied aan boswachter Breeveld en de bij de OVP in dienst zijnde dierenarts Henk Lutten, hoe zij in vredesnaam het juiste moment van afschieten konden bepalen. Ik, als deskundige, kon dat namelijk maar slecht bepalen omdat alle dieren er schraal uitzagen en voorzien waren van een dikke ongezond uitziende vacht. Van hen kreeg ik het onthutsende antwoord, dat men dan pas tot afschot overgaat, indien de dieren van ellende in elkaar zakken, (dus Cahectisch zijn) de kuddes niet meer kunnen volgen of indien de dieren van ellende niet meer overeind kunnen komen. Dit is puur terminaal gedrag en is een dergelijk dier reeds bezig om te sterven. De periode van vaak maanden honger/pijnlijden, benadelen van de gezondheid, benadelen van het welzijn is dan al voorbij en zijn ze in de door SBB fase 1 of 2 aangekomen. In deze fases zijn de dieren versuft en zoals u het goed weergeeft in tranche. Ook nemen ze dan geen prikkels meer van buitenaf waar en zijn ze bezig zich over te geven aan de dood. In die laatste levensfases gaan deze dieren ook geen beschutting meer zoeken en hebben die opgeworpen wallen eigenlijk ook geen zin. Eigenlijk hoef je ze in een dergelijke slechte toestand dan ook niet meer af te schieten omdat ze stervende zijn en de dood zeer spoedig zal intreden. M.a.w. SBB maakt zich op grote schaal schuldig aan het zeer ernstig laten lijden van ingebrachte en opgesloten dieren die hun zogenaamde natuurlijk gedrag niet kunnen vertonen, door ze in een veel te laat stadium af te schieten. Dit is ook tegen alle gemaakte afspraken in. Het erge is echter dat ook nu weer dat SBB, maar ook de Partij voor (tegen) de Dieren in hun uitleg over de OVP, iedereen wijs maakt dat de dieren in de OVP tijdig worden afgeschoten en dus niet lijden. Eigenlijk kun je zondermeer stellen dat ALLE grote grazers, geen enkele grazer uitgezonderd, dus ook de dieren die het voorjaar WEL hebben gehaald, op een ernstige ontoelaatbare wijze kou, natte, honger en dorst hebben geleden, daardoor ernstig hebben geleden, tevens ernstig in hun welzijn zijn aangetast en dus conform punt 18 ICMO 2 afgeschoten hadden moeten worden. Tot nu toe heeft men alleen die dieren afgeschoten die vanwege zwakheid door de poten gingen, vanwege zwakte niet meer overeind konden komen en dieren die vanwege zwakheid de kudde niet meer konden volgen.
Wat minstens zo erg met het experimenteel uithongeren van die dieren is, dat wanneer ze in een slechte lichamelijke conditie geraken, hun vacht en ondervacht eveneens in een slechte conditie geraken. Die dieren kunnen bij slechte weersomstandigheden, zoals barre vrieskou, hun lichaamstemperatuur eigenlijk niet meer op peil houden en lijden daardoor ernstige kou. Hun slechte vacht geeft op lange na niet meer die bescherming die voor een dergelijk dier onder dergelijke koude en vooral natte omstandigheden nodig is. Bij natte weersomstandigheden, zoals regen, ijzel en (natte) sneeuw, worden ze nat tot op de huid en verkleumen ze gewoon, omdat ook de vetachtige ondervacht niet meer functioneert. Ook is er voor deze dieren geen overlevingskans als ze in het water terecht komen of als ze door het ijs zakken. Als ze al niet verdrinken dan zullen ze binnen een dag aan onderkoeling doodgaan als ze de wal toch weten te bereiken. Deze onderkoeling is een erge vorm van lijden en is in de OVP in de winter aan de orde van de dag. Veel dieren gaan namelijk , gedreven door honger en dorst, toch vaak het ijs op. Eigenlijk moet je ze dan direct afschieten, hetgeen niet gebeurt. Bij voldoende beschikbaar schraal voedsel zoals in de overige natuurgebieden in Nederland speelt dit kou lijden beslist niet en tref je nagenoeg nooit uitgehongerde dode dieren, zoals b.v. reeën, aan. In de reguliere veehouderij zie je onder winterse omstandigheden dat paarden en runderen bijna een keer zoveel ruwvoer nodig hebben dan in de zomer om het ‘kacheltje’ warm te houden.
Ook zie ik daar in de OVP in de winterperiodes bij vorst en veel sneeuw geen water voor de dieren. In dit gebied mis je welwater, wat je in de veengebieden van de hogere zandgronden wel tegenkomt. Alle dieren zijn daarom genoodzaakt om sneeuw tot zich te nemen of moeten overgaan tot het likken van de ijsvloer. Dit kost de dieren, die het toch al erg slecht hebben, bijzonder veel energie.
Vooral in deze winterperiodes ontstaat door verhongering en vertrapping op grote schaal bijzonder veel schade aan het gebied en met name aan de biodiversiteit en het grondleven, zoals wormen, kevers e.d. Het gebied geeft dan een bijzondere trieste gesloopte aanblik en dit beeld komt beslist niet overeen met beelden die SBB en de onlangs uitgebrachte film De Nieuwe Wildernis naar buiten brengen. Enthousiasme van Vera, Olff, de filmmakers en andere uitbundige figuren, kan ik met de beste wil van de wereld niet volgen en nog meer niet begrijpen. Je bent toch niet blind, je ziet toch ook dat alles naar de Filistijnen is en dat het ieder jaar maar minder wordt. Wat drijft deze lieden om zo enthousiast door te gaan en net doen of hier niets aan de hand is. Is het de grote afgang naar iedereen die ze van tevoren zo warm en enthousiast hebben gemaakt, zien ze hun baantje in gevaar of zijn er andere belangen. Ik zou het graag willen weten.
En dan die zogenaamde ‘doorgang’ naar de Veluwe. Hoe kun je zoiets onrealistisch bedenken in het ‘grootste land’ met de ‘dunste’ bevolking ter wereld. Ikzelf denk dat ze daar op de Veluwe ook niet op loslopende paarden en koeien zitten te wachten.
Vol ongeloof zit ik soms te kijken naar filmpjes op You Tube of uitzendingen van de Vara. Deze omroep werkt volop mee aan het charmeoffensief van SBB. Dat men zoiets doet is nog daaraan toe, maar dat men daar constant (bekende) mensen en interviewers/verslaggevers in beeld heeft, die van toeten nog blazen weten, bevreemd mij ten zeerste. Vaak kraamt men maar wat uit en bijna altijd wordt het evangelie van Vera en Olff verkondigt, terwijl je op beeld kan zien dat alles in de kreukels ligt. Waarom doen deze mensen dit. Bij mensen die verstand van zaken hebben ga je toch af als een gieter. Ik begrijp niet dat men zoiets zelf niet door heeft. Ik krijg jeuk als ik zo’n interviewer van de Vara , zogenaamd deskundig, hoor praten met kennelijk ingehuurde BN’ ers zoals b.v. Sacha de Boer, André Kuipers, Humberto Tan en Prinses Irene. Diep zielig zoveel onkunde en onbenul. Dat je op deze manier een aftandse zooi in de etalage moet zetten begrijp ik niet en zal het ook nooit begrijpen. Sorry.
Als ik zo’n overdreven bevlogen figuur als Ruben Smit (maker van De Nieuwe Wildernis) op You Tube op zijn ellebogen in de drek zie liggen, krijg ik wederom jeuk. Waarom moet dit zo. Ook hij wil de niet kloppende theorieën van Vera en Olff in deze belachelijke houding altijd maar al te graag uitdragen en houdt hij een totaal niet kloppend verhaal over de bomengroei zoals de betrokken ecologen dat voor de toekomst zien in de OVP. Hij weet te vertellen dat er t.z.t. mei- en sleedoorn zullen komen, welke het achterliggende gebied met daarin eik- en beukengroei, zullen beschermen tegen de vraatzucht van de grote grazers. Wat een lulkoek. Hoe die doornachtigen daar komen verteld hij niet. Ook dit zijn weer van die fabeltjes die hij vele mensen wijs kan maken, behalve mij, want hoe wil je daar die doornachtige begroeiing zodanig van nature laten groeien dat de grazers er niet meer doorheen kunnen. Zonder mensenhanden zal dit niet lukken. En dan het nepverhaal over de eik en de beuk. Die groeien alleen maar op hogere zandgronden en beslist niet van nature op zeeklei. Rij maar eens over de kleigronden van Zeeland, Friesland en Groningen. Daar groeien op enkele bij grote boerderijen door mensen geplante eiken en beuken, niet van dit soort bomen.
Nu wordt er weer beweerd dat de populatie dieren aan het afnemen is. In 2000 kon je dit al lezen in de rapportages van SBB, in 2008 kom ik het tegen en nu lees ik het weer. Wat is het nou.
In de rapportages van SBB kun je lezen dat in het jaar 2000 ongeveer 2000 dieren aanwezig waren. In een tabel zie ik dat er in het jaar 2012 geen daling was te bespeuren maar dat er inmiddels ongeveer 4200 dieren zouden zijn. Ik schrijf zouden zijn, want ik heb ook vaak hogere getallen gezien. Wat ik echter niet begrijp dat er na de dalingen van 2000 en 2008 toch steeds sprake is van behoorlijke aanwas van de aantallen, waarbij ook nog eens rekening moet worden gehouden dat er in die perioden van 2000 t/m 2012 misschien wel 10.000 dieren om het leven zijn gekomen. Hoewel dit een schatting is denk ik dat dit nog erg bescheiden is want: Volgens de cijfers van SBB zijn er in de afgelopen winterperiodes de volgende aantallen dieren omgekomen/afgeschoten:
Winter van 2008-2009 totaal 1200 dode dieren;
Winter van 2009-2010 totaal 1093 dode dieren;
Winter van 2010-2011 totaal 750 dode dieren;
Winter van 2011-2012 totaal 1490 dode dieren;
Winter van 2012-2013 totaal meer dan 2000 dode dieren (t/m half mei).
In totaal heb ik het hier over een onvoorstelbare schandalige bulk van ongeveer 6500 dode dieren in 5 winterperiodes. Zoveel dode dieren mogen in een beschaafd en ontwikkeld land toch nimmer de consequentie zijn om (een niet kloppend) ecologisch natuurbeheer toe te passen. Ik ben trouwens ook van mening dat dit ook niet kan als er sprake is van wel goed meesterschap.
In 2010 liepen er volgens de statistieken ongeveer 4200 dieren. Nu (2013) lopen er ongeveer 3300 dieren. Dat is een daling van ongeveer 1100 dieren. Dit zegt echter helemaal niets omdat er vanaf 2010 in goed 3 jaar tijd 4250 dieren zijn gestorven/weggeschoten. M.a.w. hier wordt duidelijk gereguleerd met het geweer en wordt men met een gefingeerde derde daling weer op het verkeerde been gezet. Komt bij dat SBB alle cijfertjes zelf in beheer heeft en iedereen maar wat wijs kan maken. Ik geloof SBB niet meer zo, omdat ze vaker onwaarheden uit de kast trekken om hun verderfelijke handelen naar die onschuldige dieren en naar een verpest stuk natuurgebied , kortom hun falen, te rechtvaardigen.
Zo heb ik in 2012 SBB gevraagd om sectierapporten van alleen terminaal geschoten dieren in te mogen zien. Hoewel mij dit is toegezegd, kreeg ik nagenoeg alleen rapporten onder ogen van allerlei afgeschoten en gestorven dieren die niet terminaal waren, (afgeschoten voor onderzoek besmettelijke dierziektes) alsmede ongevraagd een dertigtal bloedonderzoeken. Wel viel het mij op dat ik in alle door mij ingeziene sectie- en bloedrapporten waarnam dat alle onderzochte dieren op een ernstige wijze leden aan kopergebrek.
Hierbij geef ik een groot aantal minpunten en oorzaken waarom het experiment m.i. in de OVP niet loopt. Hierdoor is men inmiddels mijlenver verwijderd van de internationale doelstellingen en die van SBB:
1. Het terrein is volledig ongeschikt en ligt veel te laag;
2. Het terrein is te nat en te vruchtbaar;
3. De vruchtbare zeeklei heeft kennelijk te weinig mineralen, want veel dieren blijken na sectie te lijden aan ernstig kopergebrek;
4. Geen migratie mogelijk;
5. Geen natuurlijke vijanden of te wel predatoren;
6. Geen grote aaseters, terwijl er ieder jaar gemiddeld zo’n 200 tot 300 ton aan destructiemateriaal is; (Dat zijn omgerekend ongeveer 7 tot 10 bietenauto’s vol kadavers)
7. Daardoor ernstig gevaar voor besmetting van myasis voor grote gebieden in Nederland bij stijging van temperaturen;
8. Zeer ernstige overlast door overbevolking van het vossenbestand die buiten de OVP terechtkomen en een ware plaag kunnen vormen voor de reguliere pluimveehouderij in de polder en de steden Almere en Lelystad.
9. Zeer ernstige overlast van tienduizenden ganzen vanuit de OVP voor midden en west-Nederland, waaronder Schiphol. (afstand maar ong. 40 km luchtbreed) Na de rui en als het gras en het riet te lang worden verlaten de ganzen de OVP en ‘bevoorraden’ ze de gebieden rondom het IJsselmeer en Markermeer vermoedelijk op grote schaal. Hier moet onderzoek naar komen. Het zal toch vreemd zijn indien de ene overheidsinstelling, SBB, met hun OVP zorgt voor zoveel ganzen en dat een andere overheidsinstantie, zoals de provincie Noord-Holland, vanwege de vliegveiligheid op Schiphol duizenden van deze dieren moet vergassen.
10. Ernstig verspreidingsgevaar Jacobs Kruiskruid. De OVP staat op plekken vol met dit voor de reguliere vee- en paardenhouderij dodelijke gele kruid. Verspreiding door de wind.
11. Door overbevolking van de TE zware en TE grote grazers zeer ernstige aantasting/vernieling/beschadiging van het beweidbare zogenaamde natuurgebied in natte periodes.
11a. Omdat door overmatige aanvraat van de rietgroei door ganzen en herten ook het moerasgedeelte schade oploopt en ook daar de vogelstand achteruit loopt, moet er zelfs een reset van de waterstand komen. Ook hier is dus de zaak aan het mislukken en moet er met deze ‘reset’ ingegrepen worden door mensenhanden. (alweer geen natuurlijk proces)
12. Aantasting/vernieling/beschadiging door aanvraat en schillen op zeer grote schaal van nagenoeg alle bomen, struiken en struweel.
13. Zelf bedachte gehanteerde regulatie werkt totaal niet. Kennelijk komt dit door de uitbundige groei in de zomerperiode van het veel te voedzame en voor dit doel zeer ongeschikte engelse raaigras; s’ Zomers een te veel aan voedsel en s’ winters een ernstig tekort aan voedsel. Op de één of andere manier werkt daardoor de natuurlijke regulatie in het geheel niet en breiden ondanks het vele afschieten en verhongeren de aantallen dieren ieder jaar maar weer uit. Ra ra hoe kan dit ?
14. De laatste telling geeft een lichte daling van de populatie, omdat er in 3 jaar tijd ruim 4200 dieren zijn afgeschoten/gestorven; (duidelijke regulatie met het geweer, s’ winters gewoon een ordinaire schiettent)
15. Vanwege overbevolking behoorlijke achteruitgang van vele broedvogelsoorten; (muv ganzen)
16. Vanwege overbevolking desastreuse afsterving en verdwijning van diverse boom-/ struiksoorten en ander struweel, waardoor:
17. Geen enkele kans op aanwas en desastreuse afsterving en verdwijning van vele plantensoorten;
18. Dus door overbevolking aanzienlijke schade aan biodiversiteit en legsels van vogels;
19. Het wegvreten van nagenoeg alle beginnende plantengroei (met de ganzen), waardoor broedvogels niet of te laat beginnen nestelen (ook weer behalve de ganzen natuurlijk);
20. Het muizen- en mollenbestand is helemaal weg vanwege de constante vertrapping van de bodem, waardoor het roofvogelbestand enorm achteruit is gegaan; Volgens de laatste telling nog maar 3 blauwe kiekendieven, 2 vrouwtjes en een mannetje, die al 3 jaar geen eieren meer hebben gelegd ! Dit zegt volgens mij genoeg. (telling uitgevoerd door een speciale organisatie ter bescherming van Kiekendieven uit Groningen)
21. Het hongerlijden en het doodgaan in de OVP is geen natuurlijk proces; Dit is door Vera bedacht en zomaar eventjes in de praktijk gebracht zonder dat er ook één keer proef is gedraaid;
22. Eigenlijk is de situatie hopeloos als uitzichtloos in een gebied waarin de dynamiek totaal is verdwenen; Het gebied is op ‘sterven na dood’.
23. Ondraaglijk en uitzichtloos lijden wordt beslist niet voorkomen, omdat men in een veel te laat stadium afschiet. (fases 1 en 2); Indien punt 18 van ICMO 2 juist wordt nageleefd moeten alle dieren worden afgeschoten.
24. De menselijke invloed van vooral SBB is vanwege monitoren, afschieten, kadavers weghalen, film maken en vooral het aantal excursies is voor de veel gepromote rust veel en veel te hoog;
25. Daardoor totaal geen rust (waar men ook al weer zo hoog van opgeeft), voor de zogenaamde wilde dieren, die hun wilde inslag allang hebben verloren of nooit hebben gehad. Ze kunnen namelijk erg gemakkelijk worden benaderd;
26. Ook veel schade wordt toegebracht aan het gebied door de voertuigen, zoals de kadaver opruimvoertuigen en terreinauto’s van SBB in vooral natte perioden. Zij zijn veel te vaak en onnodig aanwezig in het gebied;
27. De grote schade aan de biodiversiteit is zeer nadelig voor het insectenbestand;
27a. Echter volgens Prof. Han Olff is het juist de verrijking (?) die leidt tot andere plantensoorten die minder aantrekkelijk zijn voor grazers.
28. SBB ontvangt ondanks de ernstige achteruitgang, grote EU-subsidies ter bevordering van die biodiversiteit om de aantrekkingskracht van de insecten te bevorderen. Dit is strijdig met het kinderlijke prutswerk wat daar afgeleverd wordt. Omdat er bijna geen bloemetje meer was te zien in de OVP, heeft SBB daarom kennelijk ter compensatie het zeer giftige en daardoor door de grazers niet gegeten Jacobs Kruiskruid en de Zwarte Mosterd in het gebied ingebracht.
28a. De laatste jaren wordt de OVP geel van het zeer giftige Jacobskruiskruid. Deze plant kwam hier van origine niet voor en hoort dus eigenlijk niet in dit stuk zogenaamde oer gebied. Deze plant is hier vroeger evenals b.v. de aardappelplant van overzee ‘ingevoerd’. SBB heeft deze plant vermoedelijk zelf ‘geïntroduceerd’, want ik zou niet weten hoe het daar anders moet zijn gekomen. Kennelijk heeft men dit gedaan omdat met de aanwezigheid van deze hardnekkige en snel uitbreidende zeer giftige plant, het de verdwijning van de overige natuurlijke planten en bloemen door overbevolking en vertrapping maskeert. Wel gaat deze zeer snel woekerende plant zich zodanig uitbreiden dat het op grote schaal het toch wel sterke raaigras zal verdringen, waardoor de grazers in de toekomst nog minder te eten zullen hebben. Hierdoor zullen de gezondheids- en welzijnsproblemen voor de grote grazers alleen maar toenemen.
29. Men is zo vaak aanwezig in het gebied met hun voertuigen, dat bepaalde gedeelten van dit zogenaamde mooiste en uniekste natuurgebied van Nederland (volgens SBB) geasfalteerd moesten worden (?)
Samengevat moet ik helaas concluderen dat het hele gebeuren in de OVP niet getuigt van vakmanschap en dat wanneer een cijfer moet worden gegeven deze beslist zwaar onvoldoende is. Ik vind daarom ook dat men met onmiddellijke ingang moet stoppen met deze aanfluiting en vooral met die dierenmishandeling-/kwelling. Ik adviseer eventueel proactief beheer met een beperkt aantal dieren naar draagkracht. Het allerbeste zou zijn om de hekken en grote grazers weg te halen en het hele gebied van de OVP terug te geven aan de natuur. Misschien komen dan een hoop vogels, die men met dit beleid heeft weggejaagd, en de reeën terug en wordt het weer echte natuur.
Samengevat moet ik ook nog wel even opmerken aangaande een uitlating van Han Olff, dat de OVP BELACHELIJK vruchtbaar is en in de zomerperiodes 3x zoveel gras kan produceren als normaal, haaks staat op de bewering van Frans Vera die beweert dat de Grote Grazers zichzelf reguleren aan de hand van het voedselaanbod en dat deze regulatie inmiddels is ingetreden. Dit snap ik niet helemaal.
Ook moet Olff eens ophouden met die verwijzing en vergelijking naar de intensieve veehouderij, waarvan wij allemaal ook wel weten dat daar ook veel dieren inhumaan worden behandeld, terwijl zijn eigen dieren vanwege voedselonthouding in de winter (zeer) ernstig lijden en sterven. Hij denkt zelf dat de grote grazers in de OVP de gelukkigste dieren zijn op aard. Nou, ik denk van niet, want het allerbelangrijkste voor ALLE herbivoren is, of ze nu in de vrije natuur lopen, of in de wei of opgesloten in een stal of hok: Er is voor al die dieren maar één ding belangrijk en dat is iedere dag genoeg te eten en te drinken. Het is een gedachtengang van de mens die denkt dat een dier gelukkiger is in de vrije natuur of in de wei. Ik ben er als beroepsinspecteur in al die jaren wel achter gekomen dat eten en drinken voor dieren het allerbelangrijkste is en het hun eigenlijk niet zoveel uitmaakt waar ze verblijven. Daarintegen is het afkeuringswaardig als dieren vaak in grote getalen op plaatsen worden gehouden waar geen licht is, waar de huisvesting slecht en onhygiënisch is en waar de infectiedruk hoog is. M.I. is dit net zo slecht als het houden van Grote Grazers in de OVP die zeker 5 maanden per jaar in de kou en natte een voedselloze periode van 4 tot 5 maanden moeten zien te overbruggen. Daar worden die dieren zeker niet ‘blij en gelukkig’ van.
Bertus Zuidema, oud Districtsinspecteur van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming.
↧
Boer sluit zich al 40 jaar op bij zijn dieren tijdens jaarwisseling ( video )
APELDOORN - Bertus Pols kijkt met argusogen naar de jaarwisseling. De dieren op zijn kinderboerderij zijn als de dood voor vuurwerk.
Zondagmiddag is hij druk bezig met hooi verversen en ramen blinderen. 'Ik wil geen enkel risico lopen dat er iets met de beesten gebeurt', zegt Pols tegen Omroep Gelderland. De boer is al 40 jaar eigenaar van de kinderboerderij en heeft in al die jaren geen fatsoenlijk oud en nieuw gehad.
Bekijk de reportage (tekst gaat verder onder de video):
In de stal
'Om 23.30 uur geef ik de dieren te eten, doe ik de lichten aan en zet ik de radio aan', legt Pols uit. Rond middernacht zit hij dan met zijn gezin voor de televisie, maar zodra het 24.00 uur is geweest, zit Pols ergens anders. 'Om 00.05 uur zit ik in de stal bij de dieren, sowieso tot 00.30 uur en dan is het hopen dat alles goed gaat.'
Vuurwerkvrije zone
Pols zou heel graag zien dat zijn boerderij en de omgeving daaromheen een vuurwerkvrije zone wordt. 'Jongeren hebben soms geen besef dat dit een boerderij is en gooien hier nog wel eens vuurwerk heen. 'De dieren raken daardoor enorm in de stress met alle gevolgen van dien', benadrukt de boer.
Reageren op dit bericht? Mail naar omroep@gld.nl
↧
Gratis e-boek van hondenfluisteraar Liesbeth van der Burgt helaas veel te jong overleden
|
|
↧